я еду па восеньскім лісьці, еду я празь дзіцячыя сны,
еду я па пагорках і выспах, па дарогах зімы і вясны.
я еду туды, дзе сьветла, дзе лунае паветраны шар,
дзе ветразь напоўніцца ветрам, дзе сонцам асьветліцца твар.
усё на крыві, усё на касьцях,
усё шматзначнае адназначна!..
я маю свой герб, я маю свой сьцяг,
я маю свой край, дзе дыхаць мне смачна!
я еду праз шэрыя вёскі, еду я цераз знакі бяды.
я еду праз кропкі ды коскі, я еду адсюль туды.
туды, дзе ўзыходзіць золак, дзе падае снег долу,
дзе сьвеціць калядная зорка, дзе гарыць купальскае кола.
усё на крыві, усё на касьцях,
усё шматзначнае адназначна!..
я маю свой герб, я маю свой сьцяг,
я маю свой край, дзе дыхаць мне смачна!
я еду па вечным брудзе, за брудам ня бачна зямлі,
калісьці тут штосьці будзе, вось толькі што і калі?..
даеду адно па рыму на хвалях сьцюдзёных вятроў.
я еду ў сваю краіну на вечную зорку дзядоў!!!
усё на крыві, усё на касьцях,
усё шматзначнае адназначна!..
я маю свой герб, я маю свой сьцяг,
я маю свой край, дзе дыхаць мне смачна!
