Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
Hakkıdır, Hak’ka tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar.
«Medeniyyet!» dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vaadettiği günler Hak’kın;
Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hak’ka tapan milletimin istiklal! Korkma, Sönmez бу şafaklarda Yuzen аль Sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde Tuten ан сын Ocak.
О Benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
О benimdir, о Benim milletimindir ancak.
Çatma, курбан olayım çehreni еу nazlı Хилал!
Кахраман ırkıma Бир Гюля! пе бу бу şiddet Джелал?
Сана Olmaz dökülen kanlarımız sonra Хелал,
Hakkıdır, Hak'ka тапан, milletimin Истикляль!
Бен Гур ezelden beridir yaşadım, Гур yaşarım.
Hangi çılgın Бана zincir vuracakmış? Şaşarım;
Kükremiş SEL gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, TASARIM.
GARBIN afakını sarmışsa Челик zırhlı Duvar,
Benim иман долу göğsüm Gibi serhaddim вар.
Ulusun, korkma! Nasıl Бойл бир имани Богар.
«Medeniyyet!» Dediğin тек ДиСи kalmış Canavar?
Arkadas! Yurduma alçakları uğratma Sakin!
Сипер др gövdeni, Dursun бу hayasızca Акын.
Doğacaktır Сана vaadettiği günler Hak'kın;
Kimbilir, Белки Ярина, Белки yarından да станцией.
Bastığın yerleri «Топрак» diyerek geçme, Тани!
Dusun, altında binlerce kefensiz yatanı.
Сен Sehit oğlusun, incitme, yazıktır Atani;
Верме, dünyaları ALSAN да бу Cennet vatanı.
Ким бу Cennet vatanın uğruna Olmaz ки Feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Кани, cananı, bütün varımı alsın да Худа,
Etmesin тек vatanımdan Бени dünyada CUDA.
Ruhumun объекту, илахи Судур ancak Emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne на-Махрема Эли!
Бу ezanlar ки şahadetleri Дайнин temeli,
Ebedi yurdumun üstünde Benim inlemeli
О Заман VECD Иль бен secde Эдер варша TASIM;
Ее cerihamdan, илахи, boşanıp Канли yaşım,
Fışkırır рух-я mücerret Gibi Yerden Насим;
О Заман yükselerek Арса değer Белки Басим!
Dalgalan сена де şafaklar Gibi еу Şanlı Хилал;
OLSUN Артик dökülen kanlarımın Hepsi Хелал!
Ebediyyen Сана Yok, ırkıma Yok izmihlal.
Hakkıdır, Гур yaşamış bayrağımın Hürriyet;
Hakkıdır, Hak'ka Тапан milletimin Истикляль! | |
