У памяці шмат спробаў. Думкі адганяю прэч. І я пішу апошнія словы: 'Я не змагу вярнуцца. Усё будзе добра.'
Не кліч мяне. Не шукай мяне.Я не змагу абгарнуцца, я ўжо ўсё прадумаў. Не кліч мяне. Не шукай мяне. І я ўспамінаю ўсё што адбывалася. Вось толькі час ідзе павольна.
На вуліцы вечар. Дзе мой цень? Я не змагу патэлефанаваць. Страх мяне не спыніць. Не кліч мяне. Не шукай мяне. Мне падабаюцца горада. У прынцыпе гэта добра.
Задумаўся пра мора. Там дзе цёпла. Пайшоў туды, дзе мяне не знойдуць. Каханне? А што такое каханне? Гэта не маё. Хоць? Апошняя спроба любіць была разбурана.
In memory of many attempts. Thoughts distills off. And I'm writing the last words: 'I can not go back. All will be well. '
Do not call me. Do not look for myane.Ya can not turn around, I have thought of everything. Do not call me. Do not look for me. And I remember everything. The only time is slow.
In the evening the street. Where is my shadow? I can not call. Fear will not stop me. Do not call me. Do not look for me. I like the city. In principle, it is good.
I am thinking about the sea. Where heat. I went to where I did not find it. Love? And what is love? These are not mine. Although? The last attempt to love was destroyed.
