Аднойчы на вуліцы
знаёмы вецер
мне прынёс
пах валасоў
пах валасоў
Гэта быў твой
такі знаёмы
І разнастайны
Няўжо дзесьці вецер? ..
Твае сінія вочы ...
Нічога б не пашкадавала
Каб хоць раз іх втсретить.
Каб хоць раз іх сустрэць.
Зноў і зноў
Іду я кудысьці
І толькі знаёмы вецер
выпраўляе мяне
Зноў і зноў
Я думаю пра цябе
І пра акіяне
тваіх валасоў
Няўжо дзесьці вецер? ..
Твае сінія вочы ...
Нічога б не пашкадавала
Каб хоць раз іх втсретить.
Каб хоць раз іх сустрэць.