Тут жыў рыбак Сымон.
І камяні
Як быццам і дагэтуль
Пахнуць цінай.
Было
Чакалі сеткі глыбіні,
Аблокамі навісшы над хацінай.
І мора Галілейскае ўраджай
Не выпускала з хвалістых засекаў,
І рыбакі пачулі праз адчай:
– Я вас зраблю лаўцамі чалавекаў...
Назваў Сымона Пётрам Бог жывы,
Каб збыўся каменем Царквы Ягонай.
І, гаспадар гарачай галавы,
Апостал не сьпяшаўся
Стаць іконай.
Ён завагаўся, морам ідучы,
І пеўнеў крык пачуў,
Каб адрачыся.
І ў вернасьці да скону кленучыся,
Ад брамы раю атрымаў ключы.
Here lived a fisherman Simon .
And the stones
As if still
Smell slime .
it was
They waited for the depth of the network ,
Clouds hanging over the hut .
And the sea of Galilee harvest
Do not lose sight of corrugated bins ,
And fishermen heard through despair :
- I will make you fishers of men ...
He called Simon Peter , God is alive ,
To come true stone of His Church .
And the owner of a hot head ,
The apostle spent
Become an icon .
He hesitated , sea going ,
And cock heard
To abdicate .
In fidelity to the end klenuchysya ,
From the gates of Paradise received the keys .
