Դու ասում էիր սիրում ես...
Քո խոսքերը կախարդիչ ես հիմա այնպես հիշում եմ,
Քեզ այնքան ես կարոտում եմ,
Ու թվում է, թե մի պահ դու նորից-նորից կողքիս ես...
Դու ասում էիր սիրում ես..
Շշնջում էիր դու ինձ..
Ինձ թվում է, թե երազ է,
Ու քո ձայնը ես լսում եմ, քո ժպիտը դեռ հիշում եմ..
Բայց ավաղ հիմա հեռու ես..
Շուրթերին իմ քո անունն է,
Չեն մարել դեռ համբույրները,
Բայց գրկել քեզ անկարող եմ,
Ինձ համար արդեն օտար են,
Ինձ համար արդեն օտար են
Այն աչքերը որ սիրել եմ..
Դու ասում էիր սիրում ես..
Միթե չես հիշում ոչինչ..
Ты говоришь, что ты любишь меня ...
Ваши слова были настолько гламурно , теперь я помню ,
Я скучаю по тебе так много ,
И мне кажется , что в какой-то момент вы рядом со мной снова, снова ...
Ты говоришь , что любишь меня ..
Если бы ты шепчешь мне ..
Мне кажется, сон ,
И я слышу твой голос , твою улыбку , я до сих пор помню ..
Но, увы, теперь я далеко ..
Ваше имя на моих губах ,
Не выцветает длинные поцелуи ,
Но я не могу обнять тебя ,
Я был странником,
Я был чужим в
Глаза , которые я люблю ..
Ты говоришь , что любишь меня ..
Разве ты не помнишь что-нибудь ? | |
