Давай папраўдзе – мы проста не ўмеем чакаць.
Усё й адразу калі не атрнымалі, то ўзяць.
І ў нашых жылах закіпае кроў,
Чуць не хачу больш непатрэбных слоў,
Таму заходзім хутка: “Твар у падлогу! Усім ляжаць! Маўчаць!”.
Не выключай музыку, зрабі грамчэй,
Хай вецер у твар дуе нам, вокны адкрый.
І ты просіш не спыняць аўто,
А я не планаваў усё адно,
І калі раптам давядзецца нам
Недацягнуць да ранку, то так і трэба.
Усё па плане. Няхай разляціцца ўвесь дым.
Адзіны шанец нам выпаў на пробу дваім.
Не скарыстаць яго я не магу,
На развітанне стрэлы ўгару,
Таму выходзім хутка, ногі ў рукі, усё хапаць, уцякаць.
Зоркамі шлях высланы, цягне хайвэй.
Нешта мяняць – сэнсу нуль, зараз прасцей.
Сустрэчным святлом слепіць нас, не паніку.
Цісну мацней я на газ, валім адсюль.
Let's be honest - we just do not know how to wait.
All at once, if not atrnymali, then take it.
And in our veins the blood boils,
Hearing does not want any more unnecessary words,
So go quickly: "The person on the floor! Everyone lie! Shut up! ".
I do not exclude music, make louder
Let the wind blowing in the face to us to open the windows.
And you ask will not stop the car,
And I'm not planning to anyway,
And if all of a sudden we have to
Nedotyanut until morning, then so be it.
All according to plan. Let all the smoke will disperse.
The only chance we have two of them on trial.
Miss it, I can not,
In parting shots up,
So go quickly, his feet in his hands, all missed escape.
Stars path expelled pulling Highway.
That change - meaning zero now easier.
Backlight dazzles us, do not panic.
All the best, I'm stronger than the gas, bring down from here.
