Текст песни Giorgos Alkaios - Syntrimia I Zoi Moy

Πράγματα που σε θυμίζουν
Σαν σκιές ξανά με αγγίζουν
Σαν σκιές ξανά μ 'ακολουθούν
Σκέψεις που με βασανίζουν
Το δωμάτιο γεμίζουν
Και αυτό το βράδυ με πονούν

Κι η ψυχή μου όλο χαλάσματα
Κι εγώ να κλαίω μέσα στα σκεπάσματα
Σ 'όλη μου τη ζωή

Θα σ 'αγαπάω, θα σου μιλάω σαν να είσαι εδώ κοντά
Θα σε αγγίζω, θα σε μυρίζω μέσα στα ρούχα μου ξανά
Γυαλιά και χώμα, χαμένο σώμα κι εγώ να ψάχνω μια ζωή φωτιά
Και κρύο κι αντίο στα ξαφνικά
Ένα πρωί συντρίμμια η ζωή μου τελικά

Στο μυαλό μου σ 'έχω πάλι
Να μ 'αγγίζεις μ' ένα χάδι
Και να μου γελάς στα ξαφνικά
Προσπαθώ να ξαναχτίσω
Είπα πως θα προσπαθήσω
Δύναμη δεν έχω τελικά

Things that remind
As the shadows again touch
Like a shadow again, followed by
Thoughts on torture
The room was filled with
And that night with pain

And my life is schimit
And I was crying locked
Throughout my life

I love you, I will speak as if you are near
I will focus, will smell you again, my odezhau
Points and the earth, and I lost body for the life of fire
And goodbye to the cold and suddenly
On the morning of the crash of my life, finally,

In my opinion, on the back
Do not touch me with affection
And I laugh at the sudden
Trying to recover
I said that I will try
The group has not yet finished