Қалын қабырға жауып сезімен ой сананы
Бәрі бірде умытпадым сенін келбетінді
Алайда ортамызда зулым катал тагдыр женді
Екеуміз екі жактамыз махаббат аякталды
Көздерім менін тамшылап іштей канжылайт
Журегім сені іздеп куні туні шырылдап
Калды біздін берген создер ескірген заманда
Тек ғана тәтті кербезін кетпейді алайда
Бір озінді суйіп журегім калган еді унатып
Карсы журіп желге тіпті калын карларда жауып
Оттіп талай мезгіл конілде ептеп озгереді
Сенін кылыктарынан жарасын алкаголмен емдейді
Қорқытады алайда мені кутіп турған заман
Бундай жаман тустен кашан мен оянам
Сезімім іштей жеп жалгыздык мені кысады
Солесіп оз озімен солайша журегім тынышталады
Ксы
Канша жылдар оттіп канша кундер отседе
Сені әлі умытпадым каласын журегімде
Ішкі сырым жыйналып бір озінді кутеді
Кетпеші касымнан конілім курсінеді
Мені тындап кулак салып тіпті мән бермейсін
Артынан мені каргап мумкін іштей жек коресін
Естілмейді енді суйемін деген создерін
Және де нәзік жанды кулкін умытылды
Махаббатка бауырбаскан шыныменде оте ауыр
Шын гашыктар бір болмайды деп бекер айтпапты
Омірім менін озгеріп колдарым менін калтырайды
Шыдамым менін таппай бір озін деп каксайды
Есіндеме саган деген салган жанды әнімді
Кулімсіреп караган кулкін журекті куантады
Озгелерден сені кызганып тенеп сені періштеге
Кушактап алгым келеді озгелердін козін ше
Сенбесенде жаным мен сенемін сол сезімге
Сертінді жагага тыстап озгеге кете корме
Колдарын сенін суык себебі рейппи ботен адам
Ол кундер кайта оралмайды оган мен кайгырмайм
