Af en toe laat ik niet zien wat ik denk
En af en toe verraad ik mijn eigen gevoel
Wat ik zeg klinkt niet als wat ik bedoel
Schreeuw het uit, voor ik me weer bedenk
Veel te vaak was het dit hart dat verloor
En veel te vaak blijft mij de pijn niet bespaard
Leg het bloot, breek mijn verzet en dring door
Tot de kern, kwetsbaar, verscholen, bezwaard
Meer dan je nooit meer zal zien
Hier sta ik, stil, naakt
Waar ben jij, mijn hoop
Ga niet weg, niet nu
Is het al te laat?
Zeg nu dit, zeg "alles is voor niks"
Dat wat komt, vergaat zoals de rest
Elke stap draagt bij aan weer een val
Elk begin is schuldig aan het eind