Σου ζητούσα ν΄απαντήσεις αν αντέχεις να μ΄αφήσεις
μ΄έναν άλλον αν θες πας εσύ ποτέ
Και μου είπες αν το κάνω να το ξέρεις θα πεθάνω
στη ζωή μου δε θα σ΄αρνηθώ ποτέ
Σε ρωτούσα αν τελειώσει σαν το χιόνι αν θα λιώσει
κι αν πεθάνει η αγάπη αυτή ποτέ
Κι απαντούσες μη φοβάσαι σ΄αγαπώ να το θυμάσαι
δε θ΄αφήσω να χαθείς εσύ ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Ξαφνικά με αφήνεις τηλέφωνα κλείνεις
χωρίς εξηγήσεις χωρίς ένα γεια
ξαφνικά μ΄αποφεύγεις σηκώνεσαι φεύγεις
και ούτε σε νοιάζει αν ζω τελικά
Σου΄χα πει μη μ΄αφήσεις και μου΄πες ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Σε ρωτούσα κάθε βράδυ
ποιο φιλί ποιο ξένο χάδι
θα΄ναι αιτία να χαθούμε εμείς ποτέ
Κι ορκιζόσουν στη ζωή σου
πως για πάντα η πνοή σου
θα΄μαι εγώ και δε θα πας αλλού ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Ποτέ...ποτ